သူငယ္ခ်င္းေတြမိတ္ေဆြေတြဟာဒီကေနစၿပီးမိတ္ပ်က္သြားတာဘာပဲက်ီးကန္းကၾကက္ဥမၾကိဳက္ဘူး၊ၾကက္ဥကိုအျမဲတမ္း ေခြးကိုေပးတယ္။ေခြးက အစကေတာ့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေပါ့၊ ၾကာေတာ့လဲ အက်င့္ျဖစ္သြားတယ္။အက်င့္ျဖစ္လာေတာ့၊
ဒါကေပးကိုေပးရမလိုျဖစ္လာတယ္။ တေန႔က်ေတာ့က်ီးကန္းကၾကက္ဥကိုငါး ကိုေပးလိုက္ေတာ့ခြးကမေက်နပ္ေတာ့ဘူးကက္ဥကစကတည္းကက်ီးကန္းဟာဆိုတာသူေမ့သြားတယ္။ၾကက္ဥဘယ္သူကို ေပးမယ္ဆိုတာက်ီးကန္းမွာဆံုးျဖတ္ခြင့္ရွိ
တယ္ဆိုတာေမ့သြားတယ္။ဒါနဲ႔ သူတို႕စကားမ်ားၾကျပီး မိတ္ပ်က္သြားၾကတယ္။သိပ္ပူတဲ့ေႏြရာသီတခုမွာ၊လူတစုကျမစ္ေရလွိဳင္းထဲေဖာင္စီးသြားၾကတယ္ေကာင္မေလးတေယာက္ေရေဆာ့ေနတံုး၊ဖိနပ္ကရထဲက်သြားတယ္။ကမ္းေပၚေရာက္ေတာ့
ေနပူထဲမွာပူက်စ္ေနတဲ့ရခ်ိဳးေက်ာက္သဲျပင္က်ယ္ၾကီးကိုဖတ္ရမယ္။ဒါနဲ႔ေကာင္မေလးကတေယာက္ေယာက္ဖိနပ္ငွားႏိုင္မလားလို့ ကူညီေတာင္းတယ္။ဒါေပမဲ့ လူတေယာက္မွာ ဖိနပ္တရံပဲပါတာဘယ္သူမွမေပးခ်င္ၾကဖူး၊ေကာင္မေလးက မေက်
နပ္ျဖစ္သြားတယ္သူကမိန္းခေလးသဘာ၀ နဲနဲေလာက္ ခၽြဲလိုက္ရင္ သူမ်ားအကူညီရေနက်ေလဒါေပမဲ့ဒီတခါေတာ့မရေတာ့ဘူး။ဒါနဲ႔သူက ဒီလူေတြအားလံုး မေကာင္းဘူး ၊ ကူညီခ်င္စိတ္မရွိဘူးလို႕တြက္လိုက္တယ္ေနာက္ေတာ့ ေကာင္ေလး
တေယာက္ကသူ႔ဖိနပ္ကို ေပးလိုက္တယ္။သူကေတာ့ ဖိနပ္ဗလာနဲ႔အၾကာၾကီး ေရခ်ိဳးေက်ာက္ပူပူထဲေပးလိုက္ရတယ္သံပူနဲ႔ကပ္ေနသလိုပါပဲ။ေကာင္မေလးက ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာလိုက္တယ္ေကာင္ေလးက၊ဘယ္သူမွမင္းကိုကူညီဖို႔တာ၀န္
မရွိပါဘူးမင္းကိုကူညီတာခင္မင္မႈတစ္ခုေၾကာင့္ပဲမကူညီျဖစ္ရင္ဒါသမႀကီးပါနဲ႔ဒါသမရိုးက်ပါ။အဲ့လိုေျပာေတာ့ေကာင္မေလးစိတ္ထဲအာင့္သက္သက္ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။အဲခ်ိန္ကစျပီးသူ့ကိုကူညီဖူးသူေေတြကိုအျမဲမွတ္သားထားေလ့ရွိျပီးျပန္လည္ေက်း
ဇူးဆပ္ေလ့ရွိသတဲ့။က်မတို႔ဟာအျမဲတမ္းသူမ်ားကကိုယ့္အေပၚေကာင္းဖို႔ပဲမ်ာ္လင့္ၾကတယ္။အစပိုင္းေတာ့ ေက်းဇူးတင္မဆံုးဘူးေပါ့ၾကာလာေတာ့သူမ်ားကိုယ့္အေပၚေကာင္းတာကိုအက်င့္ျဖစ္လာတယ္။ဒါကျဖစ္သင့္တဲ့အရာလို႕ထင္လာတယ္။
တေန႔မွာကိုယ့္အေပၚမေကာင္းခဲ့ရင္အျပစ္တင္႐ႈံ႕ခ်မိေတာ့တယ္။တကယ္တန္းက်ေတာ့၊သူမ်ားမေကာင္းေတာ့တာမဟုတ္ပါဘူးကိုယ့့္ရဲ့ စိတ္ေတြက ေျပာင္းကုန္တာပါရေနက်ဆိုေတာ့ ေက်းဇူးတရားဆိုတာကို ေမ့သြားတာေပါ့။
ညေနတခုမွာ၊ဆိတ္ကေလးတေကာင္တည္းတာင္ကုန္းေလးေပၚေဆာ့ေနတယ္။ရုတ္တရက္ သစ္ပင္ျခံဳၾကားထဲက ၀ံပုေလြတေကာင္ထြက္လာျပီး ဆိတ္ကို စားမယ္ျပင္တယ္။ဆိတ္ငယ္က လန္႔ခုန္ျပီးခေထာက္နဲ႔အသားကုန္ကန္တယ္အသံက်ယ္
နဲ႔ေအာ္ျပီးသူငယ္ခ်င္းေတြကိုကူညီလွမ္းေတာင္းတယ္။ႏြားကသစ္ပင္ျခံဳထဲကတခ်က္လွမ္းၾကည့္ျပီး၀ံပုေလြကိုျမင္ေတာ့ေျပးပါေလေရာျမင္းကေခါင္းငံုျပီးတခ်က္ၾကည့္၊၀ံပုေလြျမင္ေတာ့ ၀ွစ္ကနဲကိုေျပးတာျမည္းကသြားေနရင္ကရပ္သြားတယ္ဒါေပမဲ့
၀ံပုေလြျမင္တာနဲ႔ေတာင္ေအာက္ဆင္းေျပးတယ္၀က္ကဖတ္သြားရင္း၀ံပုေလြျမင္တာနဲ႔ကမန္းကတန္းေတာင္ေပၚကဆင္းေျပးေရာယုန္ငယ္ကအသံၾကားတာနဲ႔ျမွားျပစ္သလိုကိုေျပးတာေတာင္ေအာက္မွာရွိတဲ့ ေခြးကဆိတ္ေအာ္သံၾကားေတာ့ကမန္း
ကတန္းေတာင္ေပၚေျပးတက္ျခံဳပုတ္ေတြထဲကေနျဖတ္ျပီး၀ံပုေလြရဲလည္ျမိဳကိုခဲပစ္လိုက္တယ္။၀ံပုေလြကနာလြန္းလို႔ထေအာ္တယ္၊ခြးမာန္ဖီလိုက္ေတာ့လန္႔ျပီးေျပးပါေလေရာအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့၊ သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးေရာက္လာတယ္။
ႏြားကနင္ကဘာလို႔ငါ့ကိုမေခၚတာလဲငါဂ် ဳ ိနဲ႔ သူ႕ဗိုက္ေပါက္ေအာင္လုပ္ပစ္မွာေပါ့ျမင္းကနင္ကဘာလို႕ငါ့ကိုမေျပာလဲ၊ငါသူ႕ေခါင္းကို ခြာနဲ႔ကန္ပစ္မွာေပါ့ျမည္းက နင္သာငါ့ကိုေျပာရင္ ငါေအာ္သံနဲ႔ကို သူလန္႔ေျပးမွာ၀က္က နင္ငါ့ကိုေခၚေရာေပါ့
ငါတခ်က္ပက္လိုက္ရင္သူေတာင္ေပၚကေတာင္ျပဳတ္က်သြားမယ္ယုန္ကလည္းနင္ငါ့ကိုေခၚလိုက္ရင္ငါကအေျပးသန္ေတာ့ သူမ်ားေတြကို သြားေခၚေပးႏိုင္တာေပါ့တဲ့..။အဲ့ဆူဆူညံညံ ေျပာသံေတြၾကားမွာ ေခြးပဲ မပါခဲ့ပါမိတ္ေဆြစစ္ဆိုတာ စကား
အလွေတြသံုးေနစရာမလိုပါတကယ့္လိုအပ္ခ်ိန္မွာ မင္းကိုလက္လွမ္းကူညီတဲ့သူပါပဲမင္းနားမွာတေနကုန္၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြ ၊ မင္းကိုခင္သလိုလိုလုပ္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကသူငယ္ခ်င္းအစစ္ ဟုတ္မဟုတ္မေသခ်ာပါခရစ္စတစ္ပါ။
